Poniższe zasady mają zastosowanie w przybliżeniu:
Q = natężenie przepływu H = wysokośćpodnoszenia D= średnica wirnika r = indeks dla zredukowanej średnicy wirnika t = indeks dla średnicy koła odniesienia Na podstawie tej zależności można z grubsza wyznaczyć krzywą gazu H (Q). Bardziej precyzyjne obliczenia wymagają jednak uwzględnienia map charakterystyk, w których do każdej krzywej charakterystycznej przypisana jest średnica wirnika. Nowy przebieg charakterystyki wyznaczany jest przez interpolację konwersji z charakterystyk sąsiednich. Aby w pełni wykorzystać wydajność procesu, zaleca się zapisanie mapy wirnika z co najmniej trzema krzywymi charakterystycznymi. Jeżeli istnieje duża różnica kalibracji pomiędzy najmniejszą i największą średnicą wirnika, wymagane są niektóre (2..4) charakterystyki pośrednie. Alternatywna metoda obliczania jest opisana w ISO 9906. Wymagana jest tutaj znajomość średniej średnicy wirnika na krawędzi natarcia D
1. Zgodnie z normą ta procedura obowiązuje przez
-
- Redukcja średnicy do maks. 5%
- Numer typu K ≤ 1,5
- niezmieniona geometria ostrza (kąt wyjścia, stożek itp.) po obrocie
D
1= Średnia średnica na krawędzi natarcia wirnika W przypadku pomp o numerze typu K ≤ 1,0 i maksymalnej redukcji średnicy wirnika 3% sprawność można uznać za stałą.
2. Prawo modelowe
3. Prawo modelowe
Q – natężenie przepływu H – głowica dostarczająca P – pobór mocy n – prędkość Wskaźniki odnoszą się do odpowiedniej prędkości. Prawa powinowactwa odnoszą się dokładnie do przepływów beztarciowych, nieściśliwych. W przypadku zastosowań technicznych należy je traktować jako rozwiązanie przybliżone. Ogólnie rzecz biorąc, te prawa powinowactwa są niezależne od tego, jak zmiana prędkości jest technicznie realizowana. Tradycyjnie dla małych i średnich pomp wprowadzano stopniową zmianę prędkości poprzez zmianę uzwojeń. W międzyczasie zostały one w dużej mierze zastąpione przez przetwornice częstotliwości. Wolnoobrotowe napędy elektryczne są bardzo drogie w przypadku większych pomp odśrodkowych, dlatego w takich przypadkach stosuje się przekładnie redukcyjne. Silniki spalinowe są również wykorzystywane do użytku mobilnego. Mają one również zmienną prędkość w określonym zakresie.
Q = natężenie przepływu H = wysokośćpodnoszenia D= średnica wirnika r = indeks dla zredukowanej średnicy wirnika t = indeks dla średnicy koła odniesienia Na podstawie tej zależności można z grubsza wyznaczyć krzywą gazu H (Q). Bardziej precyzyjne obliczenia wymagają jednak uwzględnienia map charakterystyk, w których do każdej krzywej charakterystycznej przypisana jest średnica wirnika. Nowy przebieg charakterystyki wyznaczany jest przez interpolację konwersji z charakterystyk sąsiednich. Aby w pełni wykorzystać wydajność procesu, zaleca się zapisanie mapy wirnika z co najmniej trzema krzywymi charakterystycznymi. Jeżeli istnieje duża różnica kalibracji pomiędzy najmniejszą i największą średnicą wirnika, wymagane są niektóre (2..4) charakterystyki pośrednie. Alternatywna metoda obliczania jest opisana w ISO 9906. Wymagana jest tutaj znajomość średniej średnicy wirnika na krawędzi natarcia D1. Zgodnie z normą ta procedura obowiązuje przez
D1= Średnia średnica na krawędzi natarcia wirnika W przypadku pomp o numerze typu K ≤ 1,0 i maksymalnej redukcji średnicy wirnika 3% sprawność można uznać za stałą.